Incydent kałowy

Idziesz samotnie przed siebie Jak codzień do żabki Nagle widzisz przed sobą Obraz dość rzadki Wielki stolec Na środku chodnika Kto tak sra masywnie Wolisz nie wnikać Lecz jest to wyraz Pewnej ludzkiej zmowy Ten akt protestu Incydent kałowy Myślisz, że to przypadek Że ktoś tak nasrał publicznie Lecz to się będzie zdarzać Coraz liczniej i liczniej Aż pęknie niebo Na pół się złamie A ty wyciągniesz W górę swe ramię I zaczniesz srać Choć jeszcześ amator Bo zstąpi do nas z nieba Wielki Defekator