Ölüm Gibi

Hiçbir korkum yoktu bu dünyadan bir baktım unutmuş insanlar Sen haykırsan bile duymazlar ne yaparsan yap susmazlar Sen yalvarsan bile uslanmaz aldatmış beni kurnazlar Ben bıktım kin kusmaktan bir gün bitecek kumpaslar Beni sırtımdan bile vursan da hırsından yine suçlarsın sen İnsanlar bana çatmakta fırsatlar kime çıkmakta ben Bırakmam asla dursam da kral da olsan kısmanmam Kırıldı kalbim sızlanmam ben bildim bileli zor yazmak Hiç doymazlar ve sormazlar ama poyraz var bana koymaz bak Seni boynuzlar kana doymazlar yeni bozgunlar adam olmazlar Beni korkutmaz haram olsunlar yokluk var daha ne olsun lan İnsanları para bozmakta insanları yasa boğmakta Ve insanlara nasip olmakta ben çok korktum basit olmaktan Dünyayı taşır omzunda bu dünyada nasıl dostluklar Dünyada başıboşluk var artık dur boşa koşturma Yazdım ben acı buldukça görecektir yaşı doldukça Nakarat Yalanları fark ettikçe ben yarınları terk ettim Tüm zamanlarımı çal ellerimden ama korkum yok bunu hak etmedim Bir an gidersin vakit gelir insanlar hep basitleşirken Dünya dönecek tersine bir gün yaşamak belki de nasip değil Ben kaybetmedim ama fark eder mi anlat hadi bana varsa derdin Göğsümü geldim hazmederdim ve yazdığım her söz az mı geldi Dostlar kuyumuzu kazdı belki düşündükçe dedim aslı var mı ki Baskı var dedim astı kendini hayalin infaz yazdı gerçeği Bilmiyorum sana gaz veren kim sevgim öfkemi zaptederdi Dedim ki kendime fazla gerginim sakin kalıp da sakla kendini Sabrım kalmadı vakti geldi kalleşlere ben çok direndim Doğmaz güneş ve battı kendim düştüm kalktım bak tükendim Kendimi çoktan terk ettim her tepkini ben dert ettim Sen sahteydin ben gerçektim bir gün herkes borcunu verecektir Karakterin çok gevşektir sana kardeşlik yok kalleştin Üstünden birkaç hak geçti kalbini yaptın rhyme deşti Sevmekten bile vazgeçtim ben kiminin gözünde bir keştim Kalmadı artık hiçbir şeyim ama ailem benim için her şeydir Omzuma çok kez dert bindi yıkamazsın beni sen kimsin Lan bir kalbim var bir semtim gözyaşlarını sil şimdi