Boşver

verse 1: rüzgarında savrulurdum ben kollarımda uyuyan güzel gecelerce rüyama daldın gözlerinle ömrümü çaldın kanayan o yanan ben dayanan kemiğe bıçakken sokaklarda her gece sövdüm soğuklarda gözyaşı döktüm nakarat: beni benden aldın gittin yar yüreğimde kanayan yara kefenimde ismini gördüm boşver boşver her zaman ki gibi beni bir kenera at boşver Verse 2: usul usul yağmur yağar dudaklarında damlalar belki son kez öpüyorum ama bu mutluluk yeter bana duy bu son serzenişim sus yalan söylemişsin yavaş yavaş geçer zaman yolun sonunda yine viran