Kendimi Kaybetmişken

Nakarat: Her şeyi bertaraf etmişler bu hayatın gözünde yaş var durmadan üstüme gelmişler ben kendimi kaybetmişken verse 1: birazcık yorgunum yelkovanın peşinde koşmak zor şimdiden bak her tarafım hamlamış durmadan bu köhne parkur ayaklarıma dolanmışken bulmadanda kaybedecek bir çok şey varmış bütün bunlar hayatı durduranlar sence neresindedir o yüksek makamın arada sırada insanoğlu dönde bir bak kendine şu üç günlük dünyanın ortasında yanansın durup durup sorgularken aynalarda herşeyi sanırım yanlış senaryonun voltasında kalmışım yağmur altı ıslanan bu benliğim değil benim herşeyim kefil doğru olan tek seçim sormasanda iyiyim artık düşlerimi denize attım güz güneşi geceye bat gülüşlerimi yalana sattım kaçıp kurtul demek kolay işin içinde kördüğüm uykularımı böldüğüm hayalimi verin verse 2: zamanla çekip çıkardım kendimi bu yanlış yörüngenin ekseninde dolanmak zarar karar vermek öyle zor ki hayli bitkin halim karmaşık bu sistemin içindeki zalim dönüp durduk belki tamam akrebinde etkisi var sövüp gitmek en kolayı cesarette keramet var veda et ve dönme yalan sensiz hayat böyle güzel cenke durdum kötülükle yarın güneş yine doğar bu benden farklı bişey tabi ki düşlerim tabi ki düşledim huzur dolu gülüşleri hayat bana sınır koyar sanır yenildim hayatla uğraşırken sanırım yine delirdim galiba uzaktayım kimseden cevap yok garip bir punduna içinde oyun çok yanılgılarla geçen koca ömür ve rutin şok alıştım artık düzene insanlarda şeref yok