Te Veel

De wereld dendert in een sneltreinvaart voorbij En ik zit hier, achter het glas met open ramen Je ogen dwalen in het rond en vinden mij We zeggen niets maar zijn nu meer dan ooit echt samen Vieze kleren in de wasmand fantaseren over toen, ze liggen slap en onherkenbaar in elkaar Ik zeg je eerlijk sinds ik hier zit achter glas met open ramen draag ik enkel nog een strikje in mijn haar Ik zoek een ritme een begin daarvoor zijn kleren overbodig, Misschien als ik straks naar buiten ga een jas Jij kijkt naar mij ik kijk naar buiten door het glas met open ramen Ik zie mijn spiegelbeeld vertellen hoe het was En ik weet Oh, ik heb te veel van alles Oh, ik heb te veel van dit Ik had toch alles voor elkaar Ik had toch alles dik in orde Al mijn dromen had ik veilig op de achterbank geborgen van mijn splinternieuwe Range Het einde van mijn zorgen maar waarom lijkt het dan nu alsof het raam me rooft op morgen Adem in en adem even rustig uit Ik tel tot tien hardop, jij kijkt, maar komt niet verder meer dan zeven Langs mijn wang voel ik de laatste stille spijt Ik zie mijn spiegelbeeld verdwijnen door het glas met open ramen nu de wijzers niet meer meedoen met de tijd En ik weet Oh, ik heb te veel van alles Oh, ik heb te veel van dit 
 Etalages vol met goud, de zijden zandkastelen, parelwitte dozen van smaragd en diamant Ze zijn zo waardeloos gebleken sinds ik hier met jou zo even achter glas met open ramen ben gestrand Oh, ik heb te veel van alles Oh, ik heb te veel van dit Oh, ik heb te veel van alles Oh, ik heb te veel van dit