Hünkârın Fermanı

Fermanım yazılsın,izni var bu maruzatın hünkârın ellerinde kırılmaz ki yadigârın biri dolu,biri boştu malum bardağın ve koştu dört nalından ikisi boş çıkarsa siz yanın her tanım gereksiz üstü kapalı duran sayfadan söyle kaç kalem yeterdi beni bugün de karalasan bıkmadın mı aynı gemide boşa kürek sallamaktan duymadın demek bu şanı kulaklarda çınlamaktan sen o küçük hırsına yenilensin canım niye benim etrafımı değişenler sarıyor ben kurtulamıyorum duvar üstüme gelse de göremiyorum sebep aynı fakat sonuç aynı değil e bazen yükü omzuma alamam ben biriken umutlar hep hikayede kalır ama son rüyada bile gülemem ben -Nakarat- Ben biR misalimi kullanırım acıma yok senin içinde zerre kadar bilmezdim umutlar birikiyor bak yılmam bu diyardan göçene kadar sen taşı bana yük olan biri var yüz yok bu günahkarın avazı çıkar sonu belli değil emaneti bana sar hünkâr fermanını yazana kadar (ferman elimde yaz yaz tarihi baştan yaz hadi yaz yaz) -Nakarat- Takip eden bilir efendi kim canım önce bi kalbini pastan sil sen nerdesin ve ben nerdeyim bunu görememek ayıp olur baştan bil bana böyle bi tavizi vermezdin o zor yolları aşmaya gelemessin hiç usanma çalış ve de kendine yet kabahat benim gözümde büyümezdin