Yitiremedim Yıllarımı

Üzgünüm,samimi gelmedin bugün sanırım ayrılık kapında ağlamaklı yüz ve son hüzün kimim ben,diyip sorgularsın hayatını irdelersin bulgulardan sonuca varma yollarını zordayım,karara varmalıydım nihayetinde bazı dostlarımla buzlarım erimez sade ben olmalıydım diyip gözümden yok olursan anlarım beni kalpsiz mi sandın kaderin en basit cilvesiydin ben değişsemde aynı kalma yoluna gittin iyi de oldu yani aynı kısır döngülerde turlamaktan bıkkınım zati sen karara varmasaydın ben susardım ani koptu fırtınam bu girdabın sürükletir beni kıyılara vursalarda sarsılırmıyım önce sendeler sonra yerimi almalıymışım yıllarımdan haftalar gider alışmalıymışım Bazen duramaz bu ne fırtınalar kopsam bir avuç beni fırtına sar girdapların olsun ölümder gerçek seni durduracak biri var onu ben bilirim,bana sormak hiç aklından geçmez yeniden duysam ne olur,bir üzülsem bin ah işitsem derdim ben feryadım olanlara düşmanlık beslemedim duymuyor pişmanlık dost görüneni sanma ki sadıktır bana söyle sana kim olduğunu söyliyeyim bari yüzünü görmiyeyim,hadi git bitir de geleyim zamanlarımdan geçen ay bugün haftalar olsa da yılları yitiremedim(yitiremedim yıllarımı) İcazet,gösterirsen kârlı çıkarsın bu kıssalardan hisse çıksa anlatırım bil hassa işin ehli ol ve idrak eyle bunu müstesna yönünden incelersen yine de hoş edayla gel aşikârım,alevin beni nası yaksın kor düşer içime seni de alev alsın tezim yoktur yarından ve senin yanına varmadan söyle kalp huzura düşmeden nasıl da nefes alsın istilayı başlatır bu hücreler teslim olmak istemem rehin kaldı ruh bedende,çıkmak istemez hazırım buna herşeye gücüm yeter mi bilemem ama bu son sefer yani zaman geçen haftalardan ibaret peki yıllar,söyle bu mudur adalet bildiğim bir hakikat var ve ben cayamam içimden sana düşen tek şeydir metanet