Hikayemin Kahramanı

Verse 1: Hakikatin buymuş ah Git bul beni götürdüğün gibi Herşey yeni başladı sandığım anda Umudu yitirdiğin gibi Sadakatin buymuş ah Her sözleri tutmadığın gibi Herşey yeni başladı sandığım anda Sevgini bitirdiğin gibi Olsun artık demekten başka çare kalmamış Yare sabrı kalmamış Kalbe oklar işlemez Sen olsan da ruhum bunu inan kabullenmez Yapraklarımı döktüğümün üzerinden 6 sene geçmiş Ruhumun gıdası müzik dram notaları dizmiş Gençliğim çocukluğuna inmiş,oralar iyiymiş Sakinmiş, hem de çok bilmiş Vakti geldi dediklerimin vakti geçti Sanki terk edildim,mutluluklarından Kutladıklarından biri de ben olsaydım söyle ne isterdim Vakti geldi dediklerimin vakti geçmeseydi Yolculuk uzun, kutsal olan bir çilenin sırdaşıyım Gelenin yoldaşıyım, gidenin arkasından ağıt yakanım Hep mi yalnızım, dostlarım der yanındayım, Bitmedi gitti unutkanlığım Kara bir defter açıp içini beyaz sayfalarla süslemektir hayat Bazen emin olmak istemektir yaptıklarından Özlemektir geri bırakanı, Tekrarlatır sana yapılan hataları Farkın olsun, her şey farklı olsun Gün doğarken yarına bir avuç umutların bulunsun Farkım olsun, her şey farklı olsun İsterim ki bu yazdığım son karamsar şarkım olsun Uğurlanırız tez gidip tez gelebilmek için Uyku uyumadım doktorasını yaptığım Rapin tezini verebilmek için Her şey rap için, onun için, yanar içim, konuşmaz dilim Nakarat: Hikayemin kahramanı sen Ben figürandım bak geldi sahnem Filmin galasına hasret bir yönetmen Geri sayım yapar direnmem Hikayemin kahramanı sen Başrolü al bana sufleyi ver yeter Filmin gişesine hasret bir yönetmen Olsam da seni yönetmem Verse 2: Tahrip etmedikçe tahriklerine göz yumardım Önce sadeleştim, şimdi paydalarıma eşitim iyice Yani bilimsellik tepede, çekimserlik seni de çeker içine Kader torpiliyle yolun çıkmaz düzlüğe Tebbessümle başlatıldı filmim öyle bir tutuldu ki Hep devamı oldu bariz Pastadan bir pay almak istemiştim alamadım Yıllarca piştim şimdi pasta ustasıyım Atılan taşlardan heykelim dikildi Bunu gören bir heykeltıraş dostum olayı inceledi ve şöyle söyledi ‘Seni sevenlerin dualarıyla inşaa edildi, Düşmanların yenildi,bu film değildi Öyle bir göçer ki kelimeler ağızdan Hep bir kuytu köşeye sığınmak tesellidir Yavaştan kayıplar verir söz meclisi telaştan Yıkıklarımı yaptıran yıkar sağlam olanı en baştan Maziden gelir bu yaşanmışlık hikayeleri Bari sen getir bir anda eski günlerimi Garipten bir ses kulaklarımı çınlatınca Kelam doğru işler yapmış zamanında çok belli derim Yağmurumla şiddetlenir duygu selim Sağduyunla açılır kalbimdeki gizli evin Mantığın yetmediği yetim kalmış veletim Lakin kimsesizlik kimsenin umrunda olmaz bilirim Kahramanımın sahnesindeyim Ölüp de film biterse yönetmenin ensesindeyim Figuran oldum onun için değil bu benim mesleğim Onun için, yanar içim,konuşmaz dilim Nakarat: Hikayemin kahramanı sen Ben figürandım bak geldi sahnem Filmin galasına hasret bir yönetmen Geri sayım yapar direnmem Hikayemin kahramanı sen Başrolü al bana sufleyi ver yeter Filmin gişesine hasret bir yönetmen Olsam da seni yönetmem