Lütfen

Verse 1: Gözlemindeyim, tevazü gösterilmedikçe kederin Ellerindeyim, tedavi edilmedikçe kaderin En derindeyim, terapi esnasında bedenim hipnozda Bilirim, hiç bir zaman uyanmamak niyetim Körebeyim, görmek istemediklerime 'Direneyim” dedikçe bitap düştü halim, sürüncemede Bari delireyim de sen de kurtul ben de Gönül bahçem avare çiçeklerle doluşmuş yıkık bir harabe Yansın gecenin köründe tüm ışıklar Dolansın etrafımda aşıklar, maşuklar Açılsın gönül saraylarının kapıları! En fiyakalı şairler yazsın bu satırları Unut bütün hatıraları, vakit nakittir Yak bütün fotoğraflarını! Varını, yokunu, geriye kalanı Doğruyu, yalanı, kaybolan yılları Nakarat x2: Söz ver bir kere de halimi sor lütfen! Boğazıma takıldı son cümlem, veda edemem birden Üzmem seni, bir an olsun hiç üzmem Canıma yakışan bir kalpten öylece vazgeçemem, senden Verse 2: Dillerindeyim elalemin, delirmek üzereyim Kendi derdinden başka dertleri dert edinenlerin peşindeyim Umutlarımın izindeyim, bulutlarımın gizindeyim Somutlarımın dibindeyim, yani derindeyim Uyku sandım ölümdeyim sanki kördüğümdeyim Kamber oldum hergün farklı düğündeyim Yanıp sönmekteyim sönüp bitmekteyim Şimdi nerde miyim? Elinin köründeyim! 'Yani, bilmesen de olur” diye düşündüm Düşünceli biriydim, hatırlarsın diye üzüldüm Soğuk ve yağmurlu günlerde 'üşümedim” dedim, üşüdüm Beyaz yalanlarla aşkı kalpte büyüttüm, gözde küçüldüm Sözde vefasızmışım, umarsız bir yapıda kararsızmışım Tutarsızca davranışlarım plan bozarcasına Ben ki güle kanarcasına sarıldım O da dikeni batarcasına Nakarat x2: Söz ver bir kere de halimi sor lütfen! Boğazıma takıldı son cümlem, veda edemem birden Üzmem seni, bir an olsun hiç üzmem Canıma yakışan bir kalpten öylece vazgeçemem, senden