Ruhumdan Özür Diliyorum

Verse 1: Hak ettiklerinle yoldaş olursun İstediklerinle sınar seni hayat yorulursun Beklediklerinle kalır, gelmediklerinde bozulursun Böylece kahroluyorsun Tek senin değil herkesin hayatı zor Göğsüne dert oku saplanıyor Zehri damara yayılıp her şeyi mahvediyor Sonra da isyan ediyor Yanlış yola sapıpta ipin ucunu sakın kaçırma Sapıtma Nefsine hakim olup, yanılma Denize düşüp de o yılana sarılma Tek senin üstüne gelmiyor hayat Zor olanı başarabilmek sanat Güle oynaya geçmez yirmidört saat Kıldan ince sırat Nakarat: Herşey bitmedi ben bitti demeden Ama hep son sözü söylemek isteyecekken Karşımda bir engel oluveriyor bak İnanır mısın? Aşamıyorum, kendi kabımdan taşamıyorum Çünkü ben bu şekilde yaşamıyorum! Anlattığım her şey saçma geliyor, kabul ettim Biliyorum Hatalıyım ruhumdan özür diliyorum Düzeleceğim en tezinden Direncin ensesindeyim ben Kaybettiğim herşeyimden vazgeçtim Artık yenilendim ben Verse 2: Her ne kusur varsa geçer zamanla Vakit dolar, nakit zaman biter kasanda Maşukun dilinde aşk tadı bırakır Gönül masamda misafirim çok afiyet ola İki gözüm pınar aslında İnadım mimikleri kelepçeler hırsımla Taşıdığım onca dost sırrına Kanıtım bak kambur sırtımda Şairin betimlemesiyle aynı değildir Yetimin İstanbul'u betimlemesi Zaman alır insanların insafsızlığını benimsemesi Mühim değil koşulları önemsemesi Tek senin üstüne gelmiyor hayat Tek sana mı güler maskeli surat? Seni kurtarmaktır amaç Teslim ol ya da gerçeklerden kaç Nakarat: Herşey bitmedi ben bitti demeden Ama hep son sözü söylemek isteyecekken Karşımda bir engel oluveriyor bak İnanır mısın? Aşamıyorum, kendi kabımdan taşamıyorum Çünkü ben bu şekilde yaşamıyorum! Anlattığım her şey saçma geliyor, kabul ettim Biliyorum Hatalıyım ruhumdan özür diliyorum Düzeleceğim en tezinden Direncin ensesindeyim ben Kaybettiğim herşeyimden vazgeçtim Artık yenilendim ben