Yapay Taht

Verse 1: Bilinmezlik haddi aştı Yetinmezlik sırra kadem bastı Yolcular yolunu şaşırdı Kestirmeden saptı bir hazana ulaştı Yazan kalem mürekkebin koynunda ağladı Bir an durdurdum sordum kendime Unutuldum çok çabuk niye Umduğumu buldum sandım Ben umudumdan yoksun hayâl kurdum Aksınlar ömrümden şelale misali yıllarım Benim pişmanlık seanslarıma denk gelmez kararlarım Kaderin cilvesiydi deyip geçmekten bıkmadım Geçip giderken arkama bakmadım İsyanım yok, suçu üstüme aldım Belki bu yüzden hata yaptım, bilemem Rehavetimden göremem Yanlış mı yaptım? Nakarat: Bir gün 'ne çıkarsa bahtıma” Deyip çıktım uzunca bir yola Dönemem bir daha asla Seçemem şansımı zorla Tutunamadım ahtıma Çıktım usulca yapay tahtıma İnemem bir daha asla Seçemem şansımı zorla Verse 2: Belirgindi herşey, şeffaf ve temiz Saflık yüzde doksan dokuzken Yüzde birlik olasılıkla kirlenir deniz Çünkü hain elini sıktığından elleriniz pis Sonunuz kelepçe ve hapis Bir an durdurdum sordum kendime Unutuldum çok çabuk niye Umduğumu buldum sandım Ben umudumdan yoksun hayal kurdum Bir an durdurmak imkansız Gelir duyguların anlamsızsa Ele geçirir seni insafsızca Tutsak eder kalbini zorla Yaksınlar gönlümden atsınlar çokçasını Ölüm kapıda beklerken hazırlamış bohçasını Korku sardı iyice düşünürken acısı Bilseydin yapmazdın bu kötülüğün yarısı Yalnızlık kapladı her yanımı Varlığınla yaşat ya da al canımı Sözlerin kalbinin aynası mı? Seçemedim bir türlü şansımızı Nakarat x2: Bir gün 'ne çıkarsa bahtıma” Deyip çıktım uzunca bir yola Dönemem bir daha asla Seçemem şansımı zorla Tutunamadım ahtıma Çıktım usulca yapay tahtıma İnemem bir daha asla Seçemem şansımı zorla