Gün Olur

Güneşin koynunda yetiştirdim ben aşkı Seni senden alıp da koşup kaçtım ben sanki Avuçlarım terlerken sensizliğin hasreti Yanak yanagaydı yaslarımla özlemler Gün olur kervan döner Aşk biter ocak söner Yar dediğim bilmezse Her dost bin acı söyler Gözlerimi kapatmam aşıksam da kendime Dostları ortak etmem kendi derdime Birgün herkes dönecek ne de olsa özüne Kem gözleri değdirmem güzel yüzüme Gün biter gece çöker Hasretin beni böler Sensiz ben bir hiç ise Bensiz sen dünya eder