Bądź z nami dobrej myśli

To były ręce twardsze od kamieni, To były twarze, które znasz od lat. Dziewczyno płowowłosa z jasnej akwareli, Daruj nam serca płacz. To były słowa tak jak piołun gorzkie, To były sprawy ostre tak jak cierń. Dziewczyno malowana przed jesiennym słońcem, Rozłóż nieba szczodry len. Bądź z nami dobrej myśli, Bądź z nami pośród nas, Ta rozmowa przecież ciągle trwa. Ze szpalt dzienników krzyczy Naśź zły i dobry czas. Doczekamy jeszcze, doczekamy dnia. Doczekamy jeszcze, doczekamy dnia I wystarczy nam odwagi Naprawdę twardą jak ta. To byli ludzie szarzy jak ulice, Dlatego szara pewnie o nich pieśń. Dziewczyno pochylona i nad naszym życiem Dobrą nam nowinę nieś. Bądź z nami dobrej myśli, Bądź z nami pośród nas, Ta rozmowa przecież ciągle trwa. Ze szpalt dzienników krzyczy Naśź zły i dobry czas. Doczekamy jeszcze, doczekamy dnia. Doczekamy jeszcze, doczekamy dnia I wystarczy nam odwagi Naprawdę twardą jak ta. Bądź z nami dobrej myśli, Bądź z nami pośród nas, Ta rozmowa przecież ciągle trwa. Ze szpalt dzienników krzyczy Naśź zły i dobry czas. Doczekamy jeszcze, doczekamy dnia. Doczekamy jeszcze, doczekamy dnia I wystarczy nam odwagi Naprawdę twardą jak ta. Bądź z nami.