Odpływają kawiarenki

A kiedy już przyjdzie czas Pełne po brzegi są kawiarenki Pod okna ich, całe z gwiazd Gdzieś w zakamarki wielkich miast Ciągnie nas Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na Małe tak, że zaledwieś wszedł Zniżasz głos aż po szept Mimochodem, kamień w wodę Wpadnie coś, z bardzo wielkich spraw W czarną toń małych kaw Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na Z cienia w pół i ze świata w pół Ty i ja, i nasz stół Za witrażem szklanych marzeń Ledwo świat poznajemy już Choć jest tuż Miejsc koło nas coraz mniej Już dymi z okien złotym obłokiem I barman już woła: "hej" Już kawiarenka rusza w rejs Wielki rejs Kawiarenki, na, na, kawiarenki, na, na Stolik nasz w nieważkości lamp Krąży tu, krąży tam Filiżanki, białe ptaki Lecą wprost w kolorowy dym Płyną w nim, giną w nim Pan i Pani zaszeptani Któż to wie, gdzie naprawdę są Ona z nim, i on z nią Kawiarenki, kawiarenki, na na Porwą gdzieś w siódme niebo aż, stolik nasz Na, na, na, na Kawiarenki, kawiarenki Porwą gdzieś w siódme niebo aż, stolik nasz Na, na, na, na