Hikaye

Senin, dudakların pembe, ellerin beyaz Al, tut ellerimi bebek, tut biraz Benim, doğduğum, köylerde Ceviz ağaçları, yoktu Ben bu yüzden, serinliğe hasretim Okşa biraz. Benim, doğduğum, köylerde Buğday tarlaları, yoktu Dağıt saçlarını, bebek Savur biraz. Benim, doğduğum, köylerde İnsanlar gülmesini, bilmezdi Ben bu yüzden, boyle naçar kalmışım Güldür biraz. Benim, doğduğum köyleri Akşamları eşkiyalar, basardı Ben bu yüzden, yalnızlığı hiç sevmem Konuş biraz. Benim, doğduğum, köylerde şimal ruzgarları, eserdi Ve bu yuzden, dudaklarım, çatlaktır Öp biraz.