Herşeye Rağmen

bi an azalıp kendimden hatırladım butun yalanları sonra cogalıp aniden affettim olanları karıstırıp zamanları, yıkıp gecen hatıraları basa sardım askları. pardon.. hataları. kızdım,sevdim,ben bu degilim.. dedim de yaraları, kırdım doktum, bir de tukenip kanatıp acılarımı tam yerinden, bi hayli derinden, done done yoruldum yine kendi içimden. ama cok denedim de affedemedim bana yaptıklarını of,kime kızdım ki yine.. diyenede bakılırsa benden oteye ama sen yine de donersen geriye acarım kapılarımı...