AFFEDİLMEZLER

Kırıklar var yeryüzünde insanlar ağlıyorlar Ne çok insan göçtü gitti enkaz altında kaldılar Bulunamadı kimisi kayıplar bilinmiyorlar Umursanmadık biz hiç bizi hiç düşünmediler Affedilmezler, affedilmezler Elbet bir gün boğulurlar ve sürünürler Sanıyorlar ki fark edilmezler İnsanları hiç düşünmezler O an geçti teyzem öldü oğlu ile beraber Sevdiklerimiz öldüler onlarsa susalım istediler Bütün bu olanların hesabını bir gün verecekler Onlar rahatça yaşarken ruhumuzu ezdiler Silinmicekler, kara lekeler İnsanları hiçe sayanlar, Unutmayacağız yaşattıklarınızı "Şerefli"lerin rahatlığını Affedilmezler, affedilmezler Elbet bir gün boğulurlar ve sürünürler Sanıyorlar ki fark edilmezler İnsanları hiç düşünmezler Evim vardı maraş'tandım artık yurdum belirsiz Durdurttunuz vinçleri, öldü orda birileri "talihsiz"? Kaderiniz dediniz bizi ölüme terk ettiniz Ancak size dokunursa, o zaman anlarsınız Anlatılacak, anlatılacak Çektirdikleriniz bizlere Söylediğiniz bütün yalanlar Teker teker sorulacak Affedilmezler, affedilmezler Elbet bir gün boğulurlar ve sürünürler Sanıyorlar ki fark edilmezler İnsanları hiç düşünmezler Affetmeyecek kalanlar sizi O canlar nasıl geri gelecek Umursamadığınız her an için Yalnız insanlar değil Tarih bile sizi affetmeyecek