Miraç Bahri

Seyyidi kainât, Hazret-i Fahr-i Âlem Muhammed Mustafâ râ Salevât Söyleşürken Cebrâil ile kelâm Geldi Refref önüne verdi selâm Aldı ol şâh-ı cihânı ol zamân Sidre'den gitti ve götürdü hemân Bir fezâ oldu o demde rûnümâ Ne mekân var anda ne arz-u semâ Kim, ne hâlidir, ne mâli, ol mahal Akl ü fikr etmez o hâli fehmü hal Ref' olup ol şâha yetmiş bin hicâb Nûr-u tevhîd açtı vechinden nikâb Her birisinden geçerken îlerû Emr olundu Yâ Muhammed gel berû Gel habîbim sâna aşık olmuşam Cümle halkı sâna bende kılmışam Ne murâdın vâr ise îdem revâ Eyleyem bir derde bin türylü devâ Mustafâ dedi: Eyâ Rabbe'r-Rahîm Vey hatâ pûş ü atâsı çok kerîm Ol zaîf ümmetlerim hâlî nola Hazretîne nîce anlar yol bula Hak-Teâlâdan nidâ geldi emin Yâ Muhammed dedi Rabbü'l-Âlemin Gam yeme kim Yâ Muhammed olma melul Her ne kim dîledin oldu kabul Ümmetini sâna verdim ey habîb Cennetîmi anlara kıldım nasîb Ey habîbim nedir ol kim dîledin Bir avuç toprağa minnet meyledin Zâtıma mir'at edindim zâtını Bîle yazdım âdım ile âdını Hem dedi kim: 'Yâ Muhammed ben seni Bilûrem görmeğe doymazsın beni Avdet edûp davet et kullarımı Tâ gelûben göreler dîdârımı Sen ki mi'râc eyleyûb etdin niyâz Ümmetin mîrâcını kıldım namâz” Tarfetül-ayn içre ol Fahr-i cihân Ümmühân'ın evine geldi hemân Her ne vâki oldu ise serteser Cümlesin eshâbına verdi haber Dediler: 'Ey Kıble-i İslâmü dîn Kutlu olsun sâna mîrâc-i güzîn Biz kamûmuz kullarız sen şâhsın Gönlümüz îçinde rûşen mâhsın Ümmetin olduğumuz devlet yeter Hizmetin kıldığımız izzet yeter !” Allâhümme salli alâ seyyidinâ Muhammedinillezî câe bilhakkıl mübîn Ve erseltehû rahmetel lil âlemin