Nordvegen

Veg mot nord Langs stein mark og skog Kor gud og mann ferdast Kor soger skrives Ægir byr liv og vern Men somme tidar haustar Rán Når Hræsvelg slår med vingane Kjem dei ikkje alltid heim Me er fødde av trea Og skuldar dei vørnad Ei tid er på veg Dei kvelast med gull Snart gryr dagen att Skuggar fer mot aust Mykje har me røynt Og mykje har me gløymd Vegen nord vekker hugen