Vitkispá

Hljóðs bið ek allar helgar kindir, meiri ok minni mögu Heimdallar viltu at ek, Valföðr, vel fyr telja forn spjöll fira, þau er fremst of man Þá gengu regin öll á rökstóla, ginnheilög goð, ok um þat gættusk Sól tér sortna, sígr fold í mar, hverfa af himni heiðar stjörnur geisar eimi ok aldrnari, leikr hár hiti við himin sjalfan Þá gengu regin öll á rökstóla, ginnheilög goð, ok um þat gættusk Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli, festr mun slitna, en freki renna fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengra um ragna rök römm sigtíva Bræðr munu berjask ok at bönum verðask, munu systrungar sifjum spilla Skelfr Yggdrasils askr standandi, ymr it aldna tré, en jötunn losnar Sér hon upp koma öðru sinni jörð ór ægi iðjagræna falla forsar, flýgr örn yfir, sá er á fjalli fiska veiðir Sal sér hon standa sólu fegra, gulli þakðan á Gimléi þar skulu dyggvar dróttir byggja ok um aldrdaga ynðis njóta