Wiersze niedokończone

No i stało się ona i on Zabrakło zrozumienia a może zwykłej empatii Dla nas samych bezskutecznych Dla potomnych i bezdomnych Na stronie czternastej był wtorek Bombowce od tygodnia nie zaglądały do mego okna Podobnie jak te dni, co odeszły w niepamięć Moją, twoją, naszą, amen, moją, twoją, naszą, amen Mówiłaś, nie ma patyków wystających z morza I czarnych stóp nieznanych nam plemion Kolczyk w uchu błękitnej pampeluny Odbijał swym cieniem Piłeczki ping-pongowe, ku uciesze wczasowiczów Piłeczki ping-pongowe, ku uciesze wczasowiczów Piąta symfonia Beethovena Toczące się koła i tak od nowa Nie mówią o nas w niedokończonych wierszach Miłości naszej wrogości Mówiłaś, nie ma patyków wystających z morza I czarnych stóp nieznanych nam plemion Kolczyk w uchu błękitnej pampeluny Odbijał swym cieniem Piłeczki ping-pongowe, ku uciesze wczasowiczów Piłeczki ping-pongowe, ku uciesze wczasowiczów