Zatem przepraszam

I znów się zamknęły przede mną drzwi Nie wierzę nie tak przecież miało być I znów się zamknęły przede mną drzwi Nie wierzę nie tak I znów się zamknęły przede mną drzwi Nie wierzę nie tak przecież miało być W pół kroku mnie wstrzymał niedobry czas Był jak głaz był jak głaz Na świat obrażona zostałam tam Myślałam że każdy jest w końcu sam Mijały godziny a moją złość Rozpuściła miłość Zatem przepraszam Całą swą dumę obnażam Zatem przepraszam To słowo niech będzie lampą nową Tylko ze mną bądź W tym fotelu siądź i niech rozmowa trwa Wiem bywało źle Rzadko jest jak w śnie nie rezygnujmy z nas Tylko ze mną bądź W tym fotelu siądź i niech rozmowa trwa Wiem bywało źle Rzadko jest jak w śnie nie rezygnujmy z nas I znów się zamknęły przede mną drzwi Nie wierzę nie tak I kiedy znów życie zatrzyma mnie Gdy po raz tam któryś okaże się Że błędy są moje nie cudze to Wezmę dłoń Twoją dłoń Przede mną samą ochronisz mnie Poznałeś mnie dobrze rozumiesz że Nie minie godzina a moja złość Zmieni się Zatem przepraszam Całą swą dumę obnażam Zatem przepraszam To słowo niech będzie lampą nową Tylko ze mną bądź W tym fotelu siądź i niech rozmowa trwa Wiem bywało źle Rzadko jest jak w śnie nie rezygnujmy z nas Tylko ze mną bądź W tym fotelu siądź i niech rozmowa trwa Wiem bywało źle Rzadko jest jak w śnie nie rezygnujmy z nas Tylko ze mną bądź W tym fotelu siądź i niech rozmowa trwa Wiem bywało źle Rzadko jest jak w śnie nie rezygnujmy z nas Tylko ze mną bądź W tym fotelu siądź i niech rozmowa trwa Wiem bywało źle Rzadko jest jak w śnie nie rezygnujmy z nas