İzo Is Back

(Dörtbuçuk ay sonrası... Sadece...) Sessizliğe tâlim benim içimdeki hâkim, bugün bana cezâ verdi cezâevi biraz sâkin (şşş) demirparmaklıklar arkasında izlediğin dünya ve çöp kovasında yanan mektupların külü burda yaşamayı becer yoksa seni becerirler emanetin yoksa yastık altındaki gecesin sen gördüklerim beynimin içindeki film şeridinden diyodun ya rüyalarım gördüklerim gibisinden zor değilken hiç bişeyim anlatması kadar, ben 10 yaşında sokaklara ilk adımı atan ilk zamanlar herşey çok, çok daha farklıydı şimdi daha boktan hayat, kirli bi bataklık hayâllerim gerçek olsa herkes beni sever aşkı yaşamadım daha deyip bir köşede geber özelim kalmasa ben, yaşıyorum sözel kafam 24 saatin 24 saati güzel kolumda gardiyanlar içimde ağlayanlar var koridorlarında dar küçük adımlar. muhabbet sohbet hücreler katil dolu faça ve dövmesi karizması onun (yo) 2x düşmanlarım yok çünkü düşmanlarım öldü mecâzi anlamda benim düşmanlarım öldü hiç mi ceset yok? çünkü ben onları gömdüm mezarından uyansın çocuklar İzah geri döndü