Yok

hayatına bi bak boşa verilmiş sözler sanki içinden gelirmiş gibi davranır herkes kafanın güzelliğine gelip yazılır onlar umrunda değilmişsin gibi de kazanır onlar yalan sevgilere kalıyorum yaşamıyorum sanırım buna alışmayı yeni başarıyorum karanlık sinemanın koltuğunda oturuyorum filmi hiç izlemiyorum sadece düşünüyorum aklımdan geçenleri sana nasıl anlatayım yada sen hiç denedinmi beni biraz anlamayı yine üzerine yazıyorum yalanların bugün mutlu olmak istiyorum yarın kazanmayı beni hiçe sayanlara karşı ayaktayım düşün bro nasıl becerebilirim savaşmayı kalbimin atışları yavaşlıyor her dakika göremiyor bunu benden bi başkası birazdan umutlarım kararıcak sen öyle sanıyorsun böyle bişey olmayacak içimi kemiren duman duvara yapışıcak kirli bi lanet gibi suratımda sararıcak beni gerçekten anlayanlar dinleyicek eminim önyargıyı kullananlar bilmeyecek kadere sövmeyecek izo yine gitmeyecek giden sevdiklerim geri dönmeyecek Nakarat: seviyor yok sevmiyor onlar gerçek seni bilmiyor hissetmiyor içinden geçenleri görüyor yok görmüyor kalbin rutinlerine bağlıyor yine sen ağlıyorsun kapanıp o odalara gizlice hergün üzgünüm babamı çok sevemedim üzgünüm herkesin istediğini veremedim belki ailemin üzülmeye sebebiyim bu yüzden içimden geçenleri hiç diyemedim dostun kazığını yedim hemde bi çok kez arkadaşlıklarımın bitişide bi komplex uğruna çok dövüşe girmişken kaçana pes uğruna ölümü göze aldığım kadına pes neyseki hayallerimin peşinde koşuyorum ayakta durmak bile bazı zaman çok yorucu kaybedip kendimi şişelerde buluyorum hatırlamıyorum bu filmin nerde koptuğunu kendimi sorguluyorum giderek korkudur yolum ama bak yapmadım sorun öylece satmadım hiçbirinizi gövdemi parçaladım hiç kasmadım çocuk oysaki biliyordum var herkesin kirli bir bezi sonundayım bu şarkının kalırmı izi bilirsin yalnız öleceğiz hayat kısa bi dizi mutluluk verir gelişin gidişi acılarla dolacak cehennemde herkes kendi hesabını soracak aynalar yaşlılığı göstericek eski fotoğraflar gençliğini özleyecek hiçkimse hissetmiyicek senin gibi artık anlıyıcaksın nelerin bittiğini Nakarat: seviyor yok sevmiyor onlar gerçek seni bilmiyor hissetmiyor içinden geçenleri görüyor yok görmüyor kalbin rutinlerine bağlıyor yine sen ağlıyorsun kapanıp o odalara gizlice hergün