Yolcu (Ft. No. 1)

No. 1: Senin yolun hanigisiyse seç(seç), sevdiğin nerdeyse Hep ona zıt düşen o yoldur seninkisi Sen bitip başladıkça sonsuzlaşan üzüntü Buharlaşan önünde hep Canın görüntüsü Yolcular der ki bana, bak işte yolun sonu(lan) Anladım çoktan bunu anladım boktan konu Sen bu işe uzak durdun uzaklar yakın olur Başlangıcın sonun olur , gözyaşın kurur gider Teselli bulmak için aramadım sevgiyi Arka cebinde incelmiş herkesin kimliği Kaderimi yazmak için kullanırken silgiyi(ben) İyi kötü arasında kuramadım dengeyi Nasıl lanet kelebekler bir gün için doğdu İlk ve son altın çiçekler ellerimde soldu Yolcu yolunda gereksiz anlam arıyorsun Hoşçakal çünkü kafam senden güzel İzah: Yok olmuş yolum benim, yorulmuş bileklerim Umrundaysam bak dinle, hepinize iyi dileklerim Gidersem üzülmezsin, kalırsam düşer suratın Hiç umrumda değil ölmek, yaşamak için de diretmedim İşte bu yolun sonu, şimdi bu havayı solu Sen anladın çoktan bunu, yaparken boktan yorum Ağlarken yerine birisi altındaydın tam balkonun Sevdiklerini seç ve bitsin gerçekler anlam bulur Teselliler sahtekardır, boşluklar var elinde İçerde kin dışarda kir farkeder mi yenilmek Gecenin bi vaktiydi sancım ölüp dirilmekle Tek ihtiyacım biraz alkol sokakta gezinmek Nasıl lanet kelebekler bir gün için doğdu Çoğunu peşine düşen çocuk elleriyle boğdu Yolun sonu anlamsızlık bakarsan bu doğru Hoşçakal çünkü kafam senden güzel(hayt) Nakarat: Sen de yorgun musun yolcu(yo yo yolcu) Hüzün yine bize yollu(yo yo yolcu) Sorma saat kaçı buldu, saatin de yok ama Beklenense gelen gideni aratmazsan ayıp sana Yorgun musun yolcu Hüzün yine bize yollu Sorma saat kaçı buldu, saatin de yok ama Beklenense gelen gideni aratmazsan ayıp sana