Manik Depresif

VERSE1 Sen ve ben aynıyız inan ki farklı değiliz Her an farklı triplerdeyim ruh halim de değişik Düşünmek için gereksiz ben benim olana bencilim İster desinler egoist isterlerse geçimsiz Neşeme aldanma yalancıyım saklarım ben var olanı İçimde yaşadığım bi dünyam var dışarıya kapalı Kriz anım ömürlük eli mecbur yuttuğum hapların Tek artısı var dengelemek sancımı Uyku bilmem sorma bana nadir yatak ziyareti Günde bir bazen iki hazır gıda besinlerim Kronik bir hastlalık bu var saçımda delilleri Rahatsızım bu konu benimle mezara kadar gelir Kararsızım sende delir ikilemi yaşa Dün sarılmak istemişken bugün neden heves kaçar Dün konuşmak istemişken bugün neden benden kaçar Yaşayan bir ölüyüm canım ben hem de nefes alan VERSE 2 Düşündükçe var oldum egom işte bu yüzden ki Beğenmedim diğerlerini suç bende değildi Tanrı varlığını kabul ettim sevdim ondan diğerlerini Yine de sevdiremedim kendimi suç bende değildi İntihara meyil ettim henüz yolun başında Babam dedi ki kaşınma çok yolun var aşılcak Manilerim dönemsel ve çok ironik kanımca Bu sevdiğini hisssederken sevmediğini yaşamak Süreksizim düzensizim dengesiz ve güçlüyüm En umutsuz bi anda dahi oluyo öyle güldüğüm Benden kaçsanızda yüzsüzüm tanımak istersen eğer Not aldığım gözaltlarımdan okumalısın günlüğü Hikaye bittiğinde dürdüğüm bir sayfada kan izim Otopside rapor belli vucutta bıçak izi Rahat etcek çevrem kurtulanlar olcak elbet Görüşmek üzere geldi atak bozmayalım gizi