Pişmanlık Haftası

Verse 1 Sunuldu seçenekler inanmazsın pişmanım Kabul ettim hatamı ben fazlasıyla risk aldım Vazgeçtiğimi söyledim açık olmak gerekirse Doğrudan çok uzaktım sen hayatımda giz kaldın Değişmek istedim çok riyakardım gerçekten Değiştim de bak kadın ben sensizlikten ölcem Haklısın bir yönden küstahım ve dengesizim İmaj olarak aykırı giydiğim bu gömlek Hava yağmurlu hastaydım beklerken ıslandım Yüzünü görmek için hepsi olanı biteni yok saydım Hesaba olmadığını katsaydım daha erken biterdi Gördüm başkasıyla seni her defa da kıskandım Sorun değil boşver sanki bana söz mü verdin Her istediğimi yapcağıma ne dersem katlancağına Güldüğün ben olmasaydım belki uykum bölünmezdi Sorun değil boşver ben yanındayken görünmezdim Verse 2 Saat aynı saat bilirsin Bir kalem bir kağıt bir sen bir saat benimsin Müsveddeler evindir adın beynimde gezinsin Sonra bir sabah bir cinnet bir yokluk bir de yenilgi Akabinde delirdim kadın yokluğunu düşündüm Kabullenmek en zoruydu vazgeçtim ben gönülsüz Susmak için saklandım görmicektim yüzünü Ki o anı anımsadım yüz hatlarımı düşürdüm Gördüğünden farklıyım ben benzemem ki onlara Şaşırma eğer bi gün tekrar mecnun olarak hortlarsam Sen ve ben aynıyız sakın kanma onlara Düşündüğünü anlat bu kez sakın benden korkmadan Bütün tezatlıklar bizimleyken beraberiz odamda Kaçma diye kapattım kapıyı benimlesin şuanda Gülümsemen tavanda bakışlarınsa duvarda İnandırdım kendimi ben çıkmıyorum yataktan Nakarat O kadar son gördük burada yarım kalmasın Olmamanla baş ettiğim bu pişmanlık haftası Herşeyden vazgeçtim hatalıyım anladım kadın Yanımda olmayacaksan tekrar güneş açmasın (x1) Benimle kal çözsene şu açmazı (x1)