Yalnızlık

Yalnızlık, içinde yaşadığım hapishanemdeki hücrem Gururla göğe bayrağını çektiğim şahsıma mahsus ülkem Ruhum bedenimin esiri, karanlığa mahsur Bir anlık aydınlıklalara kapılsa da yine yalnızlıklara mecbur Aklımın içinde yankılanan tüm şarkıların bana hatırlattığı Farklı yalanların aynı sonuçları vermesi gibi Zaman anımsattığın hüsran Sessizlik yine çöktü rüyalara Uçuştu düşler, bir ses içimde çağlayarak Yardım dileniyor ağlayarak Nedense zaman her şeye çare zannedersin ama bu yalan alelade Binalar hep üzerine gelir her yerde ve sade bi teselli olur her derde Ne faide var eşit ölüm her ferde Bu kaide. Kefen hepimize son perde Ve tayin eder zaman halini Yeri gelir lain eder yalan haini Dağ gibi yazıyorum ama sadece kafiye Bu da kifayet etmiyor halimi tarife Tam düzeldi sanıyorum aşıyorum ama geri dönüp aynı sorunu yine yaşıyorum Self-disrespect adı bunun, rap yapmama tek sebeb acı tadı bunun Hep boğazıma sarılı bir ip nefesimi keser Bedenimi değil ama beynimi ezer Yalnızlığı tatmadın henüz Kendini hiçe saymadın henüz Gözlerini karartmadın henüz Yalnız kalmadın Yalnızlığı tatmadın henüz Kendini hiçe saymadın henüz Gözlerini karartmadın henüz Yalnız kalmadın Yalnızlık, bana her zamanki gibi ansız gel Cehennemin ateşi gibi serin ancak samimiyet gibi cansız gel Ne kulaklarımda çınlasın sesin, ne şakaklarımda bir ağrı ol Göz kapaklarımda hissediyim seni, gecenin içinden sessiz gel Sırtımı yaslasam her duvar alçak Ruhumu katmasam her satır hissiz Parmaklarım eskisi gibi değil, melodilerim hep sade ve renksiz Defterler yine yüzüme kapandı Kalemle kağıdımın arası açıldı Bu ölümle kalım arası savaşımdı ve içimde duygular ölü şimdi Ne bir damla yaş akar gözümden ne de sayfalarca yazmak çözüm Bu sefer de yalandan gülüyor yüzüm Aynalarda görünmez hüzün Yine saklanıp ardına bir maskenin insanların arasına karışıyorum güle oynaya Yarın olmayan, bana bir gün verin ölü doğmayan Medet ummasam da, yine boş masamda dolu sayfalar var Hazan uğrasan da bana her kasımda Her karanlık arkasında bir güneş ve gökyüzü bağrında yağmur barındırır Seni buna inandırır umut, kandırır Ama zannetme ki ölüm insanı günahlarından arındırır Yalnızlığı tatmadın henüz Kendini hiçe saymadın henüz Gözlerini karartmadın henüz Yalnız kalmadın Yalnızlığı tatmadın henüz Kendini hiçe saymadın henüz Gözlerini karartmadın henüz Yalnız kalmadın