Als asfalt verdwijnt

Ik was jong er lag een wereld voor me open Ik leerde dromen kon je moeiteloos geloven We keken samen naar de lijnen op de wegen Jij stuurde en we zwegen want de dag was lang En de zon die kwam ons tegemoet Jij nam me mee een wereld te ontdekken mijn grenzen te verleggen En ik weet nog steeds hoe we zachtjes moesten praten mamma die bleef slapen Je toonde me de havens waar de schepen en de kranen wolken konden raken We liepen langs de kade ik gooide stenen in het water stelde eindeloos veel vragen Jij wist toen vast dat ik op een dag mijn eigen weg zou gaan Want vader zijn ook zonen en jij had vast ook dromen Maar niet dat ik dacht ooit had verwacht dat het zo zou zijn Nu asfalt verdwijnt onder de wielen van de tijd Dromen krijgen jaren waarin we ze leven en laten varen je zoon is nu zelf vader En in de tijd hoor je verhalen van zonen en dochters die verlangde naar een vader zoals jij Doen wat je zegt een man een man een woord een woord En nooit vergeten dat ik altijd van je hou is wat je zei Je bewees me in de tijd hoe bijzonder dat zou zijn Om samen te staren naar de lichten en haar lijnen die ons leiden door ons leven Zonder beter te weten ons vertellen dat alles anders wordt De wegen die ons scheidde vormen eindeloze lijnen in de tijd En ik geloof net als jij dat alles anders wordt Als asfalt verdwijnt onder de wielen van de tijd Hoe wij verlangen te staren naar het licht dat ons ontmoet De nieuwe ochtend ons begroet waar vragen en tranen verdwijnen De zonen die we waren en ooit weer zullen zijn Als de liefde van de vader ons losmaakt van de tijd De zonen die we waren en ooit weer zullen zijn Als de liefde van de vader ons losmaakt van de tijd En alles dat ons lief is ons omhelst Als asfalt verdwijnt.