Brigyn Yn Y Dwr

Oedd gen i syniad - yng nghefn fy mhen O sut oedd bywyd fod i fynd Ond erbyn hyn - dwi'n sylweddoli Fod na fwy o liw i'r byd na du a gwyn 'Di dysgu byw i barchu'r gwir Ddaw fyth ddaioni o gelwydde ffôl I gymryd be dwi'n gael - a rhoi o hyd yn hael A byw heb ddisgwyl cael pob peth yn ôl Weithie mae hi'n anodd bod yn gry' Weithie haws yw nofio hefo'r lli A byw y bywyd tawel a di-stwr Heb godi cryche yn y dwr A weithie haws yw bod yn hollol fud Yn lle sefyll dros ein hawlie ni o hyd Arnofio yn ddigynnwrf a di-stwr Fel brigyn bychan yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Weithie mae hi'n anodd codi gwen Ond cofia - mae hi'n talu bod yn glên Casineb sy'n cael llwyfan ymhob man - Arweinwyr gwlad â'u siarad mân Weithie mae hi'n bwysig codi llais Mewn byd sy'n llawn anhegwch, cosb a thrais Yn lle byw y bywyd tawel a di-stwr Fel brigyn bychan yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Mewn rhyw fyd sy'n llawn cenfigen blin Weithie mae'n anodd bod yn ti dy hun Ond ti'n sylweddoli mai rhyfedd yw o fyd Mae na bobl yn y byd sy'n tynnu'n groes o hyd Ond mae hi'n haws gan rai dy dynnu di i lawr Yn lle'th glodfori di pan ddaw dy awr Ond rhaid anwybyddu a bod yn hunan-siwr Yn dawel a di-stwr Fel brigyn yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Fel brigyn yn y dwr Roedd gen i syniad - yng nghefn fy mhen Sut oedd y bywyd hwn i fod Ond erbyn, dwi'n sylweddoli Fod rhaid cymryd bob un dydd fel mae o'n dod