Geriye Kalanlar

Geriye kalanlar ne kadar doğru ne kadar yanlış kimse bilmiyor birbirini dinlemiyor insanlar ve her seferinde kavga çıkarıyor Ve ben duyuyorum bunları gözlerime uyku girmiyor Sokaktaki her sevgili güldüğünde seni bana anımsatıyor Ben korkmuyorum, yanına gelmekten, senin olmaktan korkmuyorum çünkü ben seni görmekten, seni hatırlamaktan inanki çok mutluyum Umutluyum, her günün ardından sona ercek diye yokluğun ama bil ki Bazen de düşünüyorum da ben senin hayatında hiç yok muydum? Anladım, yoksun diye yanımda hayatımın renkleri karıştı Canıma kattığım insanlar durmadan yaramı deşmeye çalıştı Alıştım, ve en sonunda delirdim duvarlarla arkadaşım Sana sarılıpta baktığım pencereden boş hayallere aldanırım Yağmurdun, yağdın üstüme yağdın ellerime ve semaya baktım Tanrım dedim, duy beni, göm kara toprağın en dibine Boktan hayatıma ağladım çocukça, çoğaldı günahlarım ansızın Haklısın, aynen dediğin gibi seni sevecek kadar aptalım!s Uyandım bak bu sabahta, gözlerim açıldı sensizliğe Yoksun diye her gece her gece ölürüm serzenişteyim yine Yalnız seni... Yalnız seni kabul eder bu düz mantığım Rüyalarım seni gösterir dudaklarım der gitme