İçimdeki Ben

Maalesef, bugüne dargınım yine of Yaşamak hayli bi zor Gecemi gündüze boğduğum kadar bu dünya Elimden çekip de aldılar huzurumu Benim unuttuğum, herkes aynı değil Kabusum olacaksan uyumam gel gündüzüme sarıl Belki çıkmak istemiyordur hiç gün yüzüme yarım, söyle? İnanmak istediğin neyse öyle davran ya da Boşluğa doğru sürün Bana ters şekilde davranmadan Yenilgilerin olduğunu bilmek ne zor, ne kolay Göz ucumda derin şeyler var ve bu yerse tek oda Tanrı attığın tüm adımlara bi sorun yaratır Bazen daha fazla şey görürsün gözlerini kapatıp İçime dert oluyor her bir halim Değilim, olamıyorum hiç sakin Boş... Her bir yer, her saatim İçimdeki ben, kendimin bu katili Unut ve öylece kal Bu kaçıncı yenilgi? Karanlığa doğru yolum yokuş Sonum yok oluş... Bu son dokunuş... Ruhuma kaçıncı darbe bu? Mahkum bedenim dört duvara Yalın bir his bu bana yarım kalan Zor ulaşmak yarınlara... Hayallere inanmam gerek yeniden kanmam için Bu defa numaram yok beni mutlu sanman için Gövdeme gelen darbeler var, yine de ayaktayım Yazıyorum yanarken buruk bir ilhamdan içim... İçime dert oluyor her bir halim Değilim, olamıyorum hiç sakin Boş... Her bir yer, her saatim İçimdeki ben, kendimin bu katili