Şapkamı Geri İstiyorum

Kozyatağı'nda hayat hep evin içinden ibaret Kafamdaki kötüyü yendim mi ben nihayet Gösterip isteyemedim, üzüldüm gizleyemedim Hoş bir dizi bulmuştum, zil çaldı izleyemedim Geçmesini bekledim başımın ağrısının En büyük düşmanıyım sütyeninin kopçasının Sanki dibine düşmüştüm cehennemin kapısının Enkazında saklandım şehrin kalıntısının Bulamazlar beni bulamazlar Onlar zaten aramazlar Benim kırmızı kalbim senden hiç vazgeçer mi İstanbul'da sıcaktan terlemeden yaz geçer mi Geçer elbette geçer günlük süt ömrü gibi Ne zaman kalkıp süt içsem tekrar uykum gelmişti Çingene çocuğa verdiğim şapkanın aynısını Alıcam tekrar bulursam, çok gördüm faydasını Kızmaya da hakkım yok, sarhoştum hediye ettim Hiçkimse de 'oğlum dur, manyak mısın?' demedi Bulamazlar beni bulamazlar Onlar zaten aramazlar