Yarım Kalan Hikaye

Bu gün güneş doğmadı sanki dünya karanlık Hasretin bir uçurum ve kıyısında kalmışım Peronlar bilir beni ya vedalara alıştım Barışmadım anne yine sabahlara dargınım Döndüğüm bu sigaranın ciğerlere hatrıdır Patlamadan bırakmam bu duman beyni sarmasın Toplamam gerek demi fazlasıyla dağıldım Fazla söze gerek yok fazlasıyla sen üzdün Dağılmadım ben aslında gözlerinde süzüldüm Üzüldüm evet ama yine seni düşündüm Her nefesim seninleydi sen bu ömrü çürüttün Kalem tutar bu ellerim bende aşka küsmüşüm Aynalara bakınca ben tanıyamam kendimi Unutturdu adımı bana bütün dertlerim Demleniyom anne ben köşeme çekilmişim Soldu yine bahçemiz kısılıyor bu sesim Bekliyorum gelmedin bende basit gitmedim Yarım kalmış hikâyenin baş rolünde esirim Sonu olmayan romanın sonunu getirdin Ben ilk defa böyleyim ve bu şarkı da yenildim Solumda bir acı sensizliği belirtti Bu günde ağlamaklı satırlara yöneldim Ve bu gün ağlamicam yüreğim titredi Ve bu gün ağlamicam göz yaşımı defnedin Hevesim kalmadı inanki dardayım Gücüme gitme artık dökülür yere kanım Defol bu şehirden senden eser kalmasın Karardı her tarafım kalbe pusu atıldı Hastalıklı ruhtayım kalbime yara açtı Yalanlar başladı ve bende zor durumdayım İnanmıyom sizlere yarama tuz basmayın Acımı duyan herkes tuzu alıp bastırdı Bir umut ektim yine son baharın bahçesine İnsan hiç delirirmi bir gözün kahvesine Bi gül dedin bi öl dedin sönmedi bu köz yine Uzak durun dokunmayın zararı bedenime Psikolojim bozuk ama normaldi hep değerler Gençliğim gidiyorken değişmeyen hayaller Anlatamam şarkılarda kimseler de beğenmez Psikolojik sorunlarım sürükledi ölüme