Umut

sen diye ağladım sabahlardan akşamlara sen zehrini bıraktın tertemiz bu yaşamlara ne halde kalbim simdi bilirmisin nazlı ceylan sen git seni anlayaman mahluklara derdini yan ben hala bıraktığım sigaramla teselliyim sorsan gelip halimi gururumdan cok iyiyim bil derdi yan cehennem cennet ırmaklarım kuru neden seven insan ağlar al sana basit bi soru yalancı sözler gibi uçurumda sarkıyorum içimden geçenleri ben üstü kapalı söylüyorum gel köprüler yıkıldı gel dallarım kırıldı gel saçlarım ağırdı gel azrail çok yokladı.. çıkmalıydın karşıma bu hasretimse bitmeliydi herşey için bana 1 dakika daha vermeliydin. ettiğin laflarınla hayatımdan soğusamda azbi vakit sonra senle aptal aptal gülmeliydim.. mesafeler yıprattı artık belim doğrulmuyor senin gibi birini mevlam sanki bana buldurmuyor oysa istediğim bi kaç tutam umut o kadar şeye rağmen diyorsun ki unut.. beni sevdiğini boşverip yarınları düşündüm kalk gel bi gün sarıl bana özledim de düşündürüp sensizken [ sensizken ] tüm dostlarım üzüntülü dışım sessiz ama bilsen içim baya gürültülü.. seni bekliyorum kıyafetim hep ütülü rüyalarıma gelmiyorsun sanki gittin bana küsüp o kadar özledimki hala aynı sabahtayım uyandır be tekrardan bal dudaklarınla öpüp...