Von (feat. Trausti Laufdal)

Já það koma tímar flestum okkar hjá Að við spyrjum okkur sjálf Hver tilgangurinn sé er okkur vandamál Á eru að hrjá Króuð af í lífinu og finnst eins og það sé ekkert Í stöðunni eftir mögulegt sem við getum gert Þegar að við kominn erum með Bakið okkar upp að vegg Sjálfsmyndin okkar skemmd Orðin er skert töluvert Sem er engann veginn öfundsvert Frekar ömurlegt að finnast vera Orðin gjörsamlega Skák og mát ósjálfrátt náföllt grátt Vonleysi vex pláss fer á stjá Ræðst á okkar sál innan frá sárafátt Virðist geta veitt sálinni okkar þann Mátt sem hún þarf algjöran Til að takast á við það sem að innan Hrjáir okkar mann Og menga tekur hjá okkur að innan allt saman Haltu í von þína og þrár Sama hvað sem bjátar á Haltu í von þína og þrár Segðu mér frá Við sjáum ekki veginn þó hann beint sé fyrir framan Okkur líkt og honum hafi fennt á bólakaf Hann fyrir okkur ófær er blinduð erum eiginn ótta af Þvi við misst höfum allan kjark Allan okkar innri lífsins kraft Sem gerir okkur leitt lætur lífið sýnast svart Það er hart nístingskallt Þegar neikvæðar tilfinningar taka Yfir allt það jákvæða sem hörfar hratt til baka Með neikvætt hugarfar finnst allt vera svo glatað Fyrirfram tapað sama um allt til hvers að reyna Að finna hinn eina Sanna tilgang sem við þurfum öll að eiga Til að reyna fleyta Okkur gegnum stundum óvinveitta Óvænta lífsins erfiðleika Í okkar oft á tíðum geðveika hversdagsleika Haltu í von þína og þrár Sama hvað sem bjátar á Haltu í von þína og þrár Segðu mér frá Við fáum öll mismunandi spil í hönd við fæðingu Við sjáum mörg sumum hjá allt fara eftir væntingum Meðan allt öðrum hjá virðist enda í hræringum Neikvæðum tilfinninga hamförum Hefta á öllum framförum en ekkert í þvi skyljum Þó við bæði reynum eyðum tíma í það og viljum Kryfjum allt í botn bæði rannsökum og spyrjum Því lífið getur verið svo Mislitt erfitt ósanngjarnt Vafasamt milli manna getur reynst ójafnt Vandasamt hast bratt halt varasamt Vætusamt jafnframt kallt stormasamt En sama hvernig gengur sama hvaða veður Þá verðum við að muna það að lífið okkar gefur Frá líka tekur Stein í götuna okkar stundum leggur Enda verður enginn óbarinn biskup heldur Við megum aldrei gleima Vilja von þrá okkar og kærleika Þeim eiginleika að erfiðleikar Styrkleikana í okkar kunna að sameina Haltu í von þína og þrár Sama hvað sem bjátar á Haltu í von þína og þrár Segðu mér frá