Dağınık

Artık bu sabah dün ki sabahlar gibi Günaydın sevgilim olmayacak Kahvaltı da sesin yok her şey senin içindi Masada ki fotoğraf içimi ezdi Sen bana sor bana yan bu işleri Haykır yüzüme vur nefretini Sorundu her durum vazgeçmiştik düşün Neler neler aştık bizim için Gülüşlerin gelir gözlerimin perdesine Ne gitsin isterim ne gitmesin karar veremem Kavuşmak imkansız yollar harap anlıyorum. Geçer zaman, mekan, hayat iyileşmem gerek. Yak savur dağıt tüm her şeyi Dağılmışız zaten ne önemi var ki Başlar sensizlik en çaresizlik Zor gelir bahar bize soldu çiçeklerimiz Bir zamanlar özenip yazdığım mektuplara Kara çizgi çekip yalnızlara sürüklüyorum Geçer elbet hasret dedikleri alışkanlık Yine keder, acı, hüsran toparlanmam gerek. Yak savur dağıt tüm her şeyi Dağılmışız zaten ne önemi var ki Başlar sensizlik en çaresizlik Zor gelir bahar bize soldu çiçeklerimiz Zor gelir bahar bize kırıldı kalplerimiz