Fobofobi (feat. Herofobi)

Vazgeçtim kendimden kendiliğinden Herkes vazgeçmiş derdinden değer bilmez Korkmak korkmuştu sözde bende Küçük görünmüştü yüzüme her dev İçki kadehleri ciğerime hemdem Sevdiğim şeyler beni öldürüyor hem de Gelecek değil sorun bu günün kuşkusu Yaşamayı seviyormuş yokmuş hiç tutkusu Geçen günlerin vardır hep katkısı Silinir gün geçtikçe korkunun yazgısı Suçlu ara suçlu bul suçlu ol Yürü yürü yürü fakat senden güçlü yol Kork korku korkunu korkutur belki Sonuçta senin için yazılır her son Sonrası uykusuzluk sözde vicdanım rahat İnsanlıkla mücadelemde yine bende kabahat Uymadım hiç onlara kabuslarla uyuyamadım Ve yine aynı nakarat kem talihim kara baht Ben vazgeçtim kendimden kendliğinden Herkes vazgeçmiş derdinden değer bilmez Kor alev yakar hiciv Sonra hiçim sordum niçin Sorun için soru niçin bu ne biçim Bir olay beni karalar insanlar küstah ve kabalar Biliriz ki şiir çıkarır insanı düze Ve insanın çılkını çıkarır düzen Devam devam eder üzdüğünü üzen Haklılık haksızlık bir kenarda küser Bir kenar kuytu bir köşede pusar İnsanlar korkup kaçıp orada susar Tüm yalnızlığılı korkularını içine kusar Gülümsemesiyle ağrılarını yüzüne asar Kabrim içimdir, her şey bir şey içindir Çığlıklar içimde kopmaya başladı Dökmeye çalışamam bile kursağımdaki taşları Sanki hayata daha yeni başladım