Kahır - Don't Cry

Ağlama söv geçmişine Ağlama hadi dön geçmişine Her yol bana çıkarken Ben kendime çıkmazı seçmişim hep sevmişim de Kalmadı aklımda sevinişim Kendime yalnızlığı edinişim Bu yalnızlığa mahkum edilişim Benim eserim, denemedim yeni bir şey Sonrası karanlık, sonu ayrılık Aynadaki kim, kimdim ben Kaçtım en çok hep kendimden Ölüm mü aydınlık Sonunda kaybolduk, aramadım Sayfalar arasında kendimi bulamadım Hangi limansa bu diğerine varamadım Kimseye bura nere diye soramadım Yan yan dünya gibi Zor zor yakılmaz diri Arıyorsun muhtemelen bir kibrit Yanan olur elbet, susma sabret Kaçıyordun dimi ağlıyordun demin Şiir yazmaya devam et bir şeyler karala Kimi istiyorsan yanında onu arama Kazdığın kuyu derin ama Rastlamıyorsun yalana, renkleri arala Seç kendine bir resim Ol orada esir Rüzgar gibi esip Kaçlarını kesip Ol sonunda sefir Değilsin yoksul sadece biraz sefil İstediğin bir sahildi Her şey hayallerine dahildi Şimdi kaybetmişsin heyecanını Cenneti dilerken yaşadığın ahirdi Zaman bulamadın hüzüne Olsun dedin, yine sen üzülme Vazgeçiş bu, değil unutuş Kaskatı kesilmek için son rötuş