Sen Arkanı Dönünce, Bir Soluk

Bana ilk arkanı dönüşün değil bu inan Ve herkes ardını dönmüştü o zaman İnsanları tanıdım saklanamadılar Ve sen de saklanamadın gölgen belli etti halini aman Zoruma gitmedi hiç biri dedim herkesin tercihi bu Saygınlığım statüyle alakalı ve bu böyledir Bu böyledir diyenlerin sayısı çoğu geçti Ve kimse okumadı yazdığım o mektubu Cehaleti de geliştirir hayat mektebi Kimse cebine bakmaz sokaktaysan bölüşülür ne varsa Fakat para değiştirir merkebi Derdini bile bölüşmez konu çıkarsa Çıkarsam içimdekileri kağıt bile kaldıramaz Anlatacaklarımı hiç bi kelime anlatamaz Sana hayat demiştim ya hayat bundan ibaret Yüzlerce methiye dizsen bile dönüp arkana bakmaz Kaldı takatim bir soluk bak Soluklan Artık savaşmaya hevesim yok Mücadelesi yormadı değiil kimse yanımda Sustum dinledim herkes ikiye böldü beni Ne dinledi ne anladı, kayboluyor anlamım Her şeyi gördüm ve devam ettim duyduğumdan beri Herkes kendinden emin bende döndüm yolumdan geri Elbet gelir herkes sözüme ben kaybettikçe özümü Acılarımızı yarışştırıyoruz mutluluk da üzülür Herkes acı çekiyor bir de kaçıyor mutsuzluktan Bu yapaylık sıkıcı ve ben mutlu olamam Mutluluğu aradım her sokak başı bana döndü Gülüşlerim söndü benim çocukluğum öldü Tek dertleri kendi yaşayamadıkları Ben üzülmedim hayallerimi böldüm, cılız bi yaprak gibi söndüm Hüzünler hep masamda gerçektir hep masallar Geçmiyor yazmasam da, ölecek olmasam da Kalbim gizli kasamdır, mutluluk yasımdır SEN ARKANI DÖNDÜN HAYAT BİR ŞARKI KAZANDI