kahır kahmaz son i̇stek şarkı sözleri
Çok yorulunca ruh ter gözden akarmış
Kahır cilveli ve sakarmış
İnce bir rüzgara yapraklarını dökermiş
Gidenlerin ardını yakarmış
Bir fotoğrafla eskilere dönermiş
Eskileri anarmış eskileri onarmış
Yakacak bir şeyi kalmadığında sönermiş
Birazcık mağrur birazcık mağdur
Birazcık mahmur bi kahve makul
Kendine gelecek yolları bir bir geçmiş
Ona kendisi eşmiş
Dizlerinin bağlarından kendine bir yol örmüş
Görülecek her halini görmüş
Yenilecek her halini yenmiş
Ondan sonra bu kuytuya gelmiş
Sormuş herkese benim adım ne
Bilmiyorsanız bile benim adım ne
Kalmadı ağzımın tadı madı bak
Kalmadı kimsenin adı madı bak
Bir süre bu kuytuda beklemiş
Karanlığına kasvet eklemiş
Acılar üzerinde hiç mi hiç de sekmemiş
Yazdığı hiç bir şey içine sinmemiş
Söylenecek bir sözü daha varmış
Anlatacağı bir kaç anı
Bir kendini unutmamış
Bir de ardına bakmadan kaçanı
Sözleri bir bir döşemiş duvara
Kelimelerden kalesini örmüş bu ara
Kim bilir kimler sıkışmış canına
Söyleyin kim böyle sıkmış canını
Anlatacağım her şey anlattım
Atlatacağım her şeyi atlattım
Hayat üzerimde bir şeyler deniyordu
Ben günleri üzerimde bir bir parlattım
Yarışacağım her yarışta yarıştım
Savaşacağım her savaşta savaştım
Kendimle vuruştum kendimle kavuştum
Hikayemin arasından sıvıştım
Saksıda ölen çiçeklerimin ağıtı
Sığmadı hiç kağıta
Göğsüme hançer gibi işlemiş
Yapraklar mıymış beni dağıtan
Ağlatan sırdı ve döner miyim yolumdan
Kırılıp susar mıyım dağılıp küser miyim
Sorular der miyim yorulmam
Çektiğim acılar bile delikanlı
Herkes gitti ve kendime kaldım
Sokak ışıklarından bir dilek aldım
Kaldırımların da gözleri kanlı
Kendime kaldım yani geride
Hayat aldıklarını bana geri ver
Harcadıklarımı bile bana geri ver
Tutamadığım sözlerimi bana geri ver
Bu boş kadehler getirecek sonumu
Doldur bir kadeh da içelim son umut
Yaşa yaşama ne varsa var kader de
Doldur içelim içelim bir kadeh da

