Schaduwen

[Intro] In de nacht, waar de sterren stralen, Flonkerende geluiden, ik hoor ze verhalen, Vol verlangen, dromen die ons leiden, De schaduwen bewegen, samen met de tijd. [Verse 1] Verlies je in de echo, kansen die voorbij glijden, Dromen als golven, in deze zee van tijden. Schaduwen om me heen, ze fluisteren zacht, In het dagelijks leven, voel ik die eenzaamheid in de nacht. Kijk om me heen, zoek de maan zo helder, Verstoord door schaduwen, die voelen als een verleden. Onvervulde wensen, zo dichtbij maar zo ver, Ze knagen aan mijn ziel, als sterren die ik leer. [Chorus] Schaduwen, schaduwen, waar moet ik heen? Vechtend met mijn dromen, voel ik me alleen. Kwetsbaarheid omarmen, het licht dat weer straalt, In de schaduw van angst, sta ik weer in mijn verhaal. [Verse 2] Onder de sterren, ver weg van de pijn, De maan laat dromen schitteren, zo fijn. Emoties als de zee, eb en vloed, In de schaduw ligt de schoonheid, vol moed. De nacht omarmt me, haar greep is zo sterk, De schaduwen leren me, dat ik niet ben ver. Neem de tijd om te voelen, laat die kwetsbaarheid vrij, In de schaduw van dromen vind ik mijn eigen weg, zo blij. [Bridge] Wat betekent het om in het donker te leven? Angsten fluisteren, maar ik ben ze aan het vergeten. Kijk naar de sterren, hun licht geeft me kracht, Een strijd in mijn hart, als een roep in de nacht. Leven in schaduw, of kiezen voor het licht? Die twijfel en angst, ze zijn nooit in mijn zicht. [Chorus (herhaling)] Schaduwen, schaduwen, waar moet ik heen? Vechtend met mijn dromen, voel ik me alleen. Kwetsbaarheid omarmen, het licht dat weer straalt, In de schaduw van angst, sta ik weer in mijn verhaal. [Outro] De stilte komt terug, klanken vervagen, De schaduwen vertellen, hun eigen verhalen. Omarm ze als vrienden, laat ze bij je zijn, In de schaduw vind ik de kracht, zo puur en rein. Dus vrees niet de schaduwen, ze zijn hier voor jou, Een deel van deze reis, dat is de waarheid, zo trouw.