Spiegel van de Ziel

[Intro] Sta stil, kijk in mijn ziel, wat voel ik hier echt, Een helder moment, voel wat mijn hart me zegt. Verhalen fluisteren zacht, de wind die waait, Een reflectie van mijn gedachten, waar begint het, waar eindigt iets in tijd? [Chorus] Ik zie mijn verhaal, elke lach, elke traan, In de spiegel van mijn woorden, ga ik voortaan. Verbind de stukjes, mijn reis door het leven, De echo van mijn bestaan, vol liefde, altijd even. [Verse 1] Een praatje met mezelf in de stilte van de nacht, Beelden van wat was, dat stilletjes op me wacht. De spiegel houdt me vast, toont de diepten van wat ik ben, De verhalen die ons vormen, zo mysterieus, niet te ontdekken, geen eind. De tijd op mijn schouders, wie was ik toen? Herinneringen als glas, breekbaar, maar ook zo goed. Van blijdschap naar tranen, mijn ziel is soms alleen, Maar in de zwaarde noten, vind ik de plaats om vrij te zijn, ik ga er alleen voor. [Chorus] Ik zie mijn verhaal, elke lach, elke traan, In de spiegel van mijn woorden, ga ik voortaan. Verbind de stukjes, mijn reis door het leven, De echo van mijn bestaan, vol liefde, altijd even. [Verse 2] Kleuren van herinnering, een palet van wie ik ben, Van woede naar blijdschap, het leven is een dans, een spel. Wat vertelt de spiegel over wie ik nu ben? Ik vond mijn identiteit, zelfs in de chaos om me heen. Brandende vragen, als vlammen in de nacht, Wie ben ik in de schaduw, als ik alles in mezelf betracht? Zelfacceptatie, dat is mijn weg, Door de echo's van mijn verleden, laat ik de haat niet meer verzachten. [Bridge] En als de klanken samenkomen, voel ik de trilling stijgen, Een moment van rust, laat de woorden zwijgen. Kijk verder dan de buitenkant, ga diep van binnenin, Een uitnodiging aan de wereld, laten we samen beginnen. [Chorus (herhaald)] Ik zie mijn verhaal, elke lach, elke traan, In de spiegel van mijn woorden, ga ik voortaan. Verbind de stukjes, mijn reis door het leven, De echo van mijn bestaan, vol liefde, altijd even. Ik zie mijn verhaal, in de verbinding tussen jou en mij, Samen in het leven, voelen we ons nooit vrij. [Outro] Langzaam vervagen de tonen, als een zachte zucht, Herinneringen aan de reis, en de diepste zucht. In de stilte vind ik hoop, met onze harten bijeen, Met elk verhaal dat we delen, in een eeuwige schijn. Kijk in je eigen spiegel, het verhaal is van jou, Neem de tijd, leer jezelf kennen, en weet dat de wereld trouw blijft aan jou. [Outro]