Rana

Kırıntılarını bırak ve sonra git ani. Kendimi bulabilirim fani. Her şeyi bi kenara bırak be hain. Her umut bàki ! Öyle mi ? sorun neydi anlamadım güçtü Sözde mi ? saltanatın kendiyle göründü Tek bi' yol var fakat gitmek için ölmek gerek. Yol yakın ama buna mani, hasret. Ben yoruldum sözüm-gözüme değdiğinde yaşlanır Bu can başımı alıp gider, uzaklar telaşlanır Geriye bi' ton dert bıraktım canla başla savaştım Velhasıl gördüm onca haset, bunca zaman ufaldım ! Yanıma sokulma Beni benden alma Bu can nelere kadir ? Bana hesap sorma ! Nakarat x2 Belki geçer zaman, rüzgàr fayda Benim ahıma mihman ! Gönlüme dert-tasa RÀNA ! Ben kendimi bulamam. Yanlış olan var. Doğru olanlar. Beni yanlışa atma. Bunu bana yapma ! Badireler can sıkıcı, bunlar dilime pelesenk Olursa yani her şey aynı, gün geçer yanımda tek Dumanla etrafımda kimse yok, gücüm biterse Dayanmak için, bi' tesadüf gerek ! budur çare. Şimdi eskiyen satırların bi' farkı yok nedense Gülüşler aptallık örneği, bu durumda gülünmez Benim olan, benimle yürür bundan gayrı gidilmez ! Bi' durum varsa söylemek için zamanım el vermez ! Kimse kimseden ne eksik ne fazla Cesaret inancın kefili, bunla aynıdır ecel Vakit mi ? beklemez bayım ölüm zaten bedava Şımarma sende fani bende öyle, mesafeler uzar. Bana yeter bi' tebessüm Size kalsın her geçen gün Buna razıyım istemesemde Sona vardım göremesende !