Wij, Doodsdromers

In de schaduw van het bestaan Gedempt licht in een kamer vergaan Wij dooddromers stil en verloren Wachten op de dood sinds we zijn geboren Samen in het duister eenzaam maar verenigd Onze zielen fluisteren door het lot toegewijd Wij dooddromers in stilte we vergaan Wachtend op de koude hand die ons komt halen een voor een Vergeten door de wereld verborgen in de nacht Onze fluisterende gedachten volgen de maan haar kracht Elke adem een echo in de leegte van ons bestaan Verloren in de tijd stilstaan De dood een trouwe vriend fluistert ons namen zacht Eén voor één in de eeuwige nacht Onze ogen gesloten onze harten koud In deze kamer waar wanhoop zich ontvouwt Samen in het duister eenzaam maar verenigd Onze zielen fluisteren door het lot toegewijd Wij dooddromers in stilte we vergaan Wachtend op de koude hand die ons komt halen een voor een