hiya

Isang pagkakataong 'di inaasahan Biglang nagkakatitigan Dalawang estranghero Na walang kamalay malay Sa ilalim ng kahel na kalangitan Sabay ang pagngiti Nang di sinasadya Sabay ding humarap muli Dumami ang tao ng dumating ang banda Simula na ang siksikan Natulak, naipit, at nagkatabi Ngunit may espasyo sa pagitan nila Sa swabeng tugtugan Sila'y nagkasulyapan At nataranta nang magkahulihan Wala mang pangalan Ika'y may napukaw sa aking damdamin Ako'y nabighani Ikaw ba'y para sa'kin O isang daya lang ng hangin Oh kay lungkot naman isipin Tumingkad lalo ang makukulay na ilaw Sa paglubog ng araw Nakakaakit na mga sandali Ang kulang na lang ay iyong pangalang Paulit ulit na tanong sa'king isipan Kailan matatanggal ang kahiyaan? Wala mang pangalan Ika'y may napukaw sa aking damdamin Ako'y nabighani Ikaw ba'y para sa'kin O isang daya lang ng hangin Oh kay lungkot naman isipin Sana'y mapanaginipan ko man lang ang mga matang Nahuli kong nakatingin sa akin Sa gitna ng hiyawan Dahil 'to lang ang alaalang aking madadala Sa'king pag-uwi 'di ko lolokohin ang aking sarili (Hanggang dun lang magkakalapit) Hindi na nalaman Ang 'yong pangalan Ikaw man ay may napukaw Sa aking damdamin Hindi ka para sa'kin Ika'y daya lang ng hangin Sa pagmumuni ako'y gigising