Beni Korkutma Alışkınım

Nakarat x2 Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım Belki beni mahveden gülen suratındır Size yansıtmaktan çekindigim perişan halimi Anlatsam kesin duygu sömürüsü dersiniz Tanıyın ben kulaklarınızdaki o dünyanın sahibi Hakverin, kim kimin arkasında Ülkemdeki yasa gibi dostluk bugun sacmadır bak Dayanıcak duvarın var mı insan Varsa onada eceli gelen köpek işemiştir yaslanıp kal Lanet zaman, fazlasıyla hızlı derken Yaşım 23e dayandı sonum ne hayır ne şer Ve hastalıklar annemi babamı mahvederken Benim kuru kalmaz inan göz yaşlarım parkelerde Normal gelir yaşadıklarım Dışardan bakınca oldugundan farklı giden hayatım iç açıcı degil Saf tutun bana, küfür edin arkamdan hatta yüzünüz varsa bana bi satıcı deyin Nakarat x2 Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım Bi sorun mu var kağıda dök hemen Huzura açım suan bir parça böl desem Paylaşırmısın benle arkadaşım olurmusun yanımda Helallik verirmisin şu zayıf adam ölmeden Beynim, kurudu inan nikotinden Ulan uğraşmaya zamanım yok bi tonikle Yatışmaya çalışıyorum ne kadar zor olsada Masamda bitirdigim birkaç şişe cintonikle Gör desem halimi umursamaz kimse Çıkar ilişkileriyle dostluk kuran basit platform Duvarda gölegeler var bi çok halisülasyon görmekteyim Ölen hücrelerden ağır bilanço His yok ibre sınırı zorladı Körelen nefsim beni mahkum etti bu odaya havasız ve sessiz Avuç içlerim yanaklarıma sertçe dayanırken kurdugum hayallerime şu dakikada çektim resti Nakarat x2 Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım