YANGIN

Düşüyorum artık tut beni Dünya yut beni Süzüyodu Tanrım dur dedim Dünya yut beni Düşüyorum artık tut beni Dünya yut beni Süzüyodu Tanrım dur dedim Dünya yut beni Geceleri gündüze kattım (kattım) Dualarım duyulmadı Tanrım (Tanrım) Etmedi bana hiç yardım Sönmedi ki bi' kere içimdeki yangın (yangın) Bu nasıl bi' yangın? (yangın) Sana neden inandım? Gözlerimin içine bakıp yalan attın Özleminle tutuşup yine alev aldım Uzaklaştın ben dön dedikçe Kayboldum sen görmedikçe Mahvoldum sen söyleyince Yattım kalbinin gölgesinde Gördüm kendimi gözlerinde Verdiğin sözler hep ezberimde Ruhum, nefesim ellerinde Korkuyorum sen seslenince Onca günah, kaç para lan Açık ol, sakın ola saçmalama Her derde bi' kafiye ekleyerek Kapatıyor damarımı kanayan yaralar Hatıralar, sonu gelmez kötü hatıralar Karabasan oluyor her geceme Bu nedenle bu bünyeye dinleyecek kadar ağrı yapar Ne kadar ahım var? Söyle, ne kadar ahım var? İçimi kemirir arsızlar Çıkarı olana sadıklar (ey) Gelecek kaygım var Susarım, dururum saygımdan Harlıyorum şu içimdeki yangını Yine de Sükutum altından (ey) Düşüyorum artık tut beni Dünya yut beni Süzüyodu Tanrım dur dedim Dünya yut beni Düşüyorum artık tut beni Dünya yut beni Süzüyodu Tanrım dur dedim Dünya yut beni