SAVAŞ

Karanlıklar içinde doğdum bi bok çukurunda Yaşamak olamaz kolay hiçbir zaman burda da Geldim bu dünyaya bir amaç için ve Başarmadan gidersem tanrılar savaç açar topyekün bana Zorluklara kafa tutarak çabala durmadan Sanrılar yanıltmasın çık yalan gökkuşağından Ama sanma ki imkansız tüm hayaller ve hedefler Başarıcaksın inan her şeyi bir gün elbet Delirdiğimde savaştım hepinizle teker teker Yalanlardan ibaretsiniz bezdim sizden yeter Kana bulandı ellerim hayallerim gibi ve usandım başarıp heba olmaktan her denediğimde Dünyayı kurtarmanın derdindeyim delice İlk sizi buradan temizlicem gitgide Titrersiniz anca üstünüze geldiğimde Karanlığıma yavaşça çekilirsiniz gittikçe Sessizliğe çözüm aramakta Acım dile getirir yavaşça Öfkem ise savaş yaratmakta Güneş batar doğudan Savaş açar kaos sana Karanlıklar kanımızda Aydınlıklar aldatmaca Düşünceleri ele Geçirir seni de Ardından cinnet geçirir Delirirsin birden Yükselirken alevler Devran döner çalınır onlar için Cehennem marşı beyinlerinde Ordular kalkın ayağı Son marş ileri Yok bu savaştan dönmek Bu bizim elimizdeki tek kaderimiz Tanrı verdi bu savaşı sana bir sebepten Zorlukların ne kadar fazlaysa O kadar güvenir sana Karşısındakilere belirir Eninde sonunda da birden delirir Yenilir iblise Yüzleşirken lanetle delice Şeytan döner Sarılır sonra dirilir birden Canavar içinden Korkular kaldı inadın Sonuna itildi Yok bu canavara bedel Yok acıyla nefretin bedeli Tanrı benimser tanrıyı kazanmak gerekçe Yok oluşunuz da kaçınılmaz Kaos kalır ebediyen