Basamak

hicran çölüne vuran güneş kadar dertliyim .. sen çölde yaşam savaşı veren birinin herşeyi. o , sana muhtaç olmadan yaşayamıyorken şimdi hangi yüzle kol kolasın neden evinin erkeği? uçurumun başındayım yüksekliğe adını verdim . çünkü bildiğim tüm mesafelerin tanımı sensin. uzaktasın çünkü birisi benim tadımı vermiş. selam durun hayatımın kadını geldi. merhaba ben sende kaybolmuş bir kulum .. neden derdim hicran güneşiyken ısıtamıyorum kumu? ölüler arazisine geldinizmi durun ... orda aşkla yok olduysam anlamı ne bunun ? ayakta kalma sakın geç otur ağlayalım.. sürekli sarıl ve hiç bırakmadan sar yaramı. haline acıyorum gözünden akan damlaların yerinden kaldırdın mı iki bacaklı karyolanı? detaylar kurcalıyor aklımızı , kendin soğutabildiysen gel aşkı kendin ısıt. görüp idrak edeceksin ki beyne mermi sıkıp ölmek yanlız yalan rüyalardaki tek gerçek huzur. sadece hava boşluğu sadece derin üzüntü sadece seni düşündüm de kaç kere beyin üşüttüm bırakıp gitme beni ütfen be kadın yerimi şimdi yanlızlığımı def etmişken aylar sonra geri getirdin. Nakarat; bu hüznün gölgesinde gizlice yaşamassam.. en fazla toprak olurum söz bu defa abartmam . kulaklarında eskiye dair nakaratlar sensizliğe düşüyorum şu kırılmış basamaktan.